Пред неколку недели, додека беше уште топло времето надвор, стоев во понижувачкиот ред пред една од нашите банки. Не бевме многу луѓе, но замислете, работеше само еден шалтер. Само еден шалтер во цела банка!!!

Какво малтретирање за клиентите од кои живее банката и треба да ги третира со почит. Дури мислам дека е тоа смислена игра на банките, со цел да ни се смачи чекањето и сите да се префрлиме на електронско плаќање. Но, тоа е друга приказна. А, јас сакав да споделам со вас искуство од поинаков вид.

Нејсе, пред мене во редот беа две жени на околу пеесетина години кои тука се сретнаа, а очигледно се знаеја и приватно. Едната висока и слаба, облечена во класичен канцелариски костум. А, другата ниска, повеќе широка отколку висока, облечена во неодредено парче облека што веројатно требаше да претставува фустан. И бидејќи чекавме речиси саат време, жените се опуштија, заборавија каде се наоѓаат и дека има луѓе околу нив и си започнаа кафе-муабет, ама стоечки и без кафе.

„Што има ново?“, праша високата.

„Се по старо, освен што почнав да работам од дома“, одговори пониската.

„Како е маж ти, најде ли работа?“, го продолжи муабетот високата.

„Неее, кој го прима на 59 години на работа и тоа без еден ден работно искуство“, резигнирано одговари жената на која модата не и беше приоритет.

„Го видов пред некој ден оддалеку, одеше по улица со некоја убава, плава, висока женска. Можеби роднина ви е?“, продолжи да гази на идејата високата.

„Не, немаме таква роднина. Кога било тоа? Прошлата недела? Не знам каде бил. И да ти кажам, баш ми е гајле со кого бил. Со која сака нека биде додека мене дома ми чури оџачето.“

На неа и чурело оџачето со маж што никогаш не работел и кој брка други жени. Не можев да поверувам што слушам. Тоа ме натера да се потсетам на повеќе искуства кои ги имам со моите клиенти. Често пати знаат да ми се пожалат дека сопругот не ги забележува, некои се жалат дека е мрзлив, некои се жалат на мажите кои пијат, кои се насилни и така натаму. Но, кога ќе ги прашам што би направиле по тоа прашање, редовно добивам одговор дека никаде не било подобро, дека имаат врзани раце заради децата, дека имало и бетер, дека дури носел пари дома не било важно што прави тој надвор. Или со други зборови, важно е да им чури оџачето, другото не е важно.

На овие дами јавно ќе им кажам: „Не драги мои дами. Вам не ви чури оџачето, вам ви чури главата. Бидејќи не чури оџак кој е саѓосан од невнимание, непочитување, омраза или насилство. Може само да ви го враќа чадот назад и сите дома да се задушите од истиот. Прво вие, па партнерот, а ќе ги задушите и децата. Дури и кучињата и мачињата, ако ги имате.“

Јас сум свесна дека во годините наназад, а посебно во последниве години, се случуваат драматични промени во машко-женските односи. Но, чурењето на оџакот е константа. Се знае што значи и како изгледа кога оџакот навистина чури.

Затоа, ако сакаме навистина да чури, ќе треба да си ги засукаме ракавите, да се качиме на покривот на куќата и да го исчистиме, со тоа што ќе ја повратиме комуникацијата со партнерот, ќе покажеме повеќе љубов, разбирање, внимание и почит. Ние први, затоа што сме жени. Ако тоа не ни успее или не знаеме како се прави, тогаш ќе треба да си викнеме оџачар наречен брачен советник или психолог и тој, со неговите професионални иљачи, ќе направи се од себе нашиот оџак да стане чичка нов.

Но, ако и тоа не успее, се знае, подобро ужасен крај отколку ужас без крај. Изразот „Важно е да ми чури оџакот“ е показател дека сме немоќни да ја смениме ситуацијата во која се наоѓаме, но не сакаме тоа да си го признаеме. Прашувате зошто? Затоа што во тој случај ќе треба да делуваме во некоја насока, или да ги поправаме односите со партнерот, ако воопшто можат да се поправат, или да ја прекинеме врската или бракот. Затоа избираме да живееме во димната завеса што ја произведува затнатиот оџак од која ништо не гледаме пред себеси и можеби така си ја пропуштаме среќата. За една врска да опстане не е толку важно партнерите да гледаат еден во друг, туку во ист правец.

И тука ќе завршам со една мисла на британскиот теолог и писател Clive Steples Lewis кој вели: „Не можете да се вратите назад и да го смените почетокот. Но можете да започнете од таму каде што сте и да го смените крајот.“

Е, па што чекаме? Четката во раце и правец оџак.

Регистрирано во Македонска Авторска Агенција
под реден број 970 Скопје

Ниту еден дел од овој текст не смее да биде препечатуван, копиран или објавуван во било која форма или на било кој начин во електронските или печатените медиуми, без писмена согласност од авторот.
Недозволеното репродуцирање се казнува со закон.

Изгледот на страницата одговара за Шкорпиите. За да изберете друг изглед на страницата, кликнете во табелата што се наоѓа погоре.

Дознајте дали сте типичен претставник на вашиот знак.
Направете го овој тест.

Вашата Натална Карта на Астроскопиа ќе ви открие кои се вашите скриени таленти, во кои професии би можеле да постигнете најголем успех, каков е вашиот однос со колегите и претпоставените и зошто, какви се вашите потенцијали на финансиски план.

“

Околу една и пол година пред да дојдам кај Вас ми се случи нешто страшно. Настанот го пребродив, но постојано ме вознемируваа прашањата “Господе што сум ти згрешила за да поминам низ такво нешто? Со што го заслужив ова, кога отсекогаш имав посебен однос спрема религијата?” Откако дојдов кај Вас добив вистинскиот одговор на сите овие прашања. Иако јас воопшто не Ви спомнав за овој настан, бев фрапирана кога меѓу првите работи од нашиот разговор ми го спомнавте. Преку наталната карта, а особено преку книгите кои ми ги посочивте да ги прочитам, успеав да добијам одговор на сите прашања. Повторно почнав да си го сакам животот, заедно со сите добри и лоши случувања во него, кои оставам да ме водат по патот на духовниот развој. Ви благодарам. ”

С. М., Скопје

Зачленете се тука за да можеме да ве информираме секогаш кога ќе имаме нешто ново.

Општи прашања и коментари за Астрологот. (Доколку имате лични прашања, одете на страницата Совети.)